Uden Marsha....

Achter deze naam zit een verhaal van ontwikkeling...

Als kind vond ik Uden een lelijke en verschrikkelijke naam. Hoe kon iemand zijn kind zo noemen, dit kon ik echt niet begrijpen. Daarbij kwam dat mijn ouders ervoor gekozen hadden mij ter adoptie af te staan en zo ik later begreep had mijn vader de naam Udjen voor mij gekozen en mijn moeder de naam Marsha. Echter was er bij de aangifte bij de gemeente iets fout gegaan. De zoveelste fout in mijn beleving. De zwangerschap van mij was een fout en zelfs mijn naam konden ze niet goed schrijven. Op alle officiële documenten waar de namen Uden Marsha op stonden reageerde ik met boosheid. Ik was als kind vastbesloten om “later als ik groot was” mijn naam te wijzigen. Echter in de loop der jaren, ben ik mijn naam meer gaan waarderen. Het begon met het aanmaken van een emailadres. Iets onbenulligs zul je mogelijk denken. UdenMarsha@ bestond niet terwijl Marsha@ allang bestond. Door meer met mijn naam bezig te zijn, meer met mijn afkomst liet ik het plan varen om mijn naam te wijzigen. Echter iedereen noemde me Marsha en hier was en ben ik oké mee. Door het doen van diverse opleidingen en daarmee reflecteren op mezelf, ben ik erachter gekomen dat mijn naam meer zegt dan ik zelf dacht. Uden Marsha is mijn naam en is wie ik ben. De pijn die ik gevoeld heb als kind, ongewenst zijn, niet gewaardeerd worden en dat ik niet de moeite ben om zelfs mijn naam goed te laten spellen… is inmiddels geheeld. Doormiddel van o.a. NEI en Systemisch werk heb ik heel veel nieuwe en andere inzichten gekregen ben ik mijn naam gaan waarderen en daarmee ben ik mezelf meer gaan waarderen. 

Ik ben goed zoals ik ben en ik word steeds meer wie ik daadwerkelijk ben! Mijn naam heb ik geaccepteerd en begin hem zelfs best mooi te vinden. 

Heb jij het gevoel helemaal jezelf te mogen zijn? ben je blij met jouw naam? ben benieuwd naar je verhaal! zou het super vinden je reactie te lezen. 

Liefs Marsha